Sadzenie cebul i bulw przypada jesienią, od początku września do połowy października. Im większe sadzi się cebule, tym bardziej dorodne rośliny otrzymuje się na wiosnę.

Głębokość sadzenia zależy od wielkości cebul – grubość warstwy podłoża okrywającej cebule powinna wynosić dwukrotnej ich wysokość. Odstępy między cebulami dostosowuje się do wysokości roślin. Silnie rosnące pustynniki, czosnki czy szachownice (cesarskie i perskie) sadzi się co 30-40 cm, a niskie gatunki jak przebiśniegi czy cebulice – co 6-8 cm.

Spośród 12 wymienionych w tabeli obok roślin wiosennych, większość dobrze zimuje w gruncie. Bardziej wrażliwe, jak hiacynty,narcyzy czy irysy przykrywa się jesienią 3-5 centymetrowej grubości warstwą torfu lub drobnej kory, aby gleba nie przemarzała zbyt głęboko.

Wiele gatunków można pozostawić w miejscu posadzenia przez kilka lat. Niektóre jednak, np. tulipany, hiacynty czy irysy, lepiej co roku wykopywać w końcu czerwca lub w lipcu i do jesieni przechowywać w chłodnym, przewiewnym pomieszczeniu. Podczas wykopywania można oddzielić cebulki przybyszowe i posadzić je na nowym miejscu. Ponadto zdrowotność cebul jest lepsza, gdyż latem nie leżą w nagrzanej glebie.