Zestaw Eremurus Pustynnik 5 szt.

Skład zestawu:

1. Pustynnik himalajski Bungei 1 szt.
2. Pustynnik himalajski White 1 szt.
3. Pustynnik himalajski Cleopatra 1 szt.
4. Pustynnik himalajski Romance 1 szt.
5. Pustynnik himalajski Pinokkio 1 szt.

Pustynniki nazywane są po polsku także liliami stepowymi. Dziko rosną w górzystych rejonach zachodniej i środkowej Azji. Uprawiane u nas odmiany pochodzą przede wszystkim od silnie rosnących gatunków jak: pustynnik himalajski, pustynnik wąskolistny i pustynnik olbrzymi. Okazałe grona złożone z kilkuset kwiatów osiągają długość prawie 1 m. Kwitnienie przypada w czerwcu.

Uprawa

Pustynniki dobrze rosną w miejscach słonecznych, w glebie lekkiej, przepuszczalnej, ale zasobnej w składniki pokarmowe. Częścią podziemną są krótkie kłącza z kilkoma grubymi korzeniami. Sadzenie przypada we wrześniu, na głębokość 12-15 cm. Odległość między roślinami powinna wynosić 50-70 cm. Na zimę przykrywa się glebę warstwą liści i gałązkami świerku.

Pielęgnowanie

Wiosną okrywę się zdejmuje, aby liście nie rosły zbyt szybko i nie były narażone na uszkodzenia przez wiosenne przymrozki. Zapotrzebowanie na wodę jest bardzo duże i dlatego w czasie suszy rośliny obficie się podlewa. Oprócz nawożenia mineralnego można zastosować dobrze rozłożony krowieniec, który rozkłada się wokół roślin i płytko przekopuje. Po kwitnieniu część nadziemna ginie i w okresie letniego spoczynku rośliny wymagają ciepła i jak najmniej wilgoci.

Przechowywanie

Na tym samym miejscu można rośliny uprawiać przez kilka lat. Silnie rozrosnięte rośliny trzeba podzielić i posadzić na nowym miejscu. Kłącza wykopuje się w lipcu i przechowuje do jesieni przykryte torfem lub trocinami. Temperatura w przechowalni powinna wynosić 17-20 st. C.

Zastosowanie

Pustynniki pięknie wyglądają w niewielkich grupach na trawnikach lub na rabatach, w sąsiedztwie niskich bylin. Nadają się też na kwiat cięty. 

Pustynniki nazywane są po polsku także liliami stepowymi. Dziko rosną w górzystych rejonach zachodniej i środkowej Azji. Uprawiane u nas odmiany pochodzą przede wszystkim od silnie rosnących gatunków jak: pustynnik himalajski, pustynnik wąskolistny i pustynnik olbrzymi. Okazałe grona złożone z kilkuset kwiatów osiągają długość prawie 1 m. Kwitnienie przypada w czerwcu.
 

Uprawa

Pustynniki dobrze rosną w miejscach słonecznych, w glebie lekkiej, przepuszczalnej, ale zasobnej w składniki pokarmowe. Częścią podziemną są krótkie kłącza z kilkoma grubymi korzeniami. Sadzenie przypada we wrześniu, na głębokość 12-15cm. Odległość między roślinami powinna wynosić 50-70cm. Na zimę przykrywa się glebę warstwą liści i gałązkami świerku.
 

Pielęgnowanie

Wiosną okrywę się zdejmuje, aby liście nie rosły zbyt szybko i nie były narażone na uszkodzenia przez wiosenne przymrozki. Zapotrzebowanie na wodę jest bardzo duże i dlatego w czasie suszy rośliny obficie się podlewa. Oprócz nawożenia mineralnego można zastosować dobrze rozłożony krowieniec, który rozkłada się wokół roślin i płytko przekopuje. Po kwitnieniu część nadziemna ginie i w okresie letniego spoczynku rośliny wymagają ciepła i jak najmniej wilgoci.
 

Przechowywanie

Na tym samym miejscu można rośliny uprawiać przez kilka lat. Silnie rozrosnięte rośliny trzeba podzielić i posadzić na nowym miejscu. Kłącza wykopuje się w lipcu i przechowuje do jesieni przykryte torfem lub trocinami. Temperatura w przechowalni powinna wynosić 17-20 st.C.
 

Zastosowanie

Pustynniki pięknie wyglądają w niewielkich grupach na trawnikach lub na rabatach, w sąsiedztwie niskich bylin. Nadają się też na kwiat cięty.

 Roślina sprzedawana w postaci kłącza.